رسالت !
دوشنبه, ۲۱ دی ۱۳۹۴، ۰۷:۱۱ ب.ظ
من فکر میکنم که همه ی ما پیامبریم ، شاید بهتر باشد بگویم پیام آور ...
یک جورهایی میشود گفت همه مان یک رسالت ِ مشترک داریم ؛ رسالتی که شاید خیلی هامان انجامش را از یاد برده ایم !
قطعا ما برای کار کردن و پول جمع کردن و فقط لذت بردن از زندگی مادی به وجود نیامده ایم !
ما آمده ایم تا تعالی پیدا کنیم برای زندگی ابدی ، آمده ایم تا عقل و اختیارمان آزمایش شود .
من فکر میکنم راه ِ تعالی ما شناختن ِ خدا و شناساندن ِ او به همه ی مخلوقات است ...
شناساندن ِ همه ی او _ که جز خوبی نیست ... _ و این است رسالت ِ ما !
همه میدانیم که دست ِ آخر یک روزی رهسپار ِ دنیایی دیگر خواهیم شد ...
بالاخره یک روزی دست از این دنیا خواهیم شست و به جایی میرویم که دیگر پول و موقعیت های اجتماعی ارزشی ندارند ...
به جایی میرویم که کسی ما را با زیبایی چهره ولباس های مارک و ماشین ِ مدل بالا و خانه های لوکسمان نخواهد شناخت ...
جایی که حتی مادر از فرزند خودش سراغی نخواهد گرفت ...
جایی غریب که هیچ کدام از این چیزها که وابسته شان شدیم دستمان را نمیگیرند و تنهای تنهاییم ...
فقط یک چیز میتواند ما را کمک کند و آن رسالتی ست که انجام داده ایم ، اگر انجام داده باشیم ! ! !
ما مسئولیم ، ما همه مسئولیم در قبال ِ هر نفسی که از سینه بر میآید ...
ما مسئولیم تا به همه ی آدم های دنیا مهربانی بی حدّ ِ خدا را نشان بدهیم ...
و امان از روزی که برسد و ما فراموش کرده باشیم برای چه آمده ایم ... !
پس مهربان باشیم و بخشنده ،
تا رستگار شویم ...
+
یک جورهایی میشود گفت همه مان یک رسالت ِ مشترک داریم ؛ رسالتی که شاید خیلی هامان انجامش را از یاد برده ایم !
قطعا ما برای کار کردن و پول جمع کردن و فقط لذت بردن از زندگی مادی به وجود نیامده ایم !
ما آمده ایم تا تعالی پیدا کنیم برای زندگی ابدی ، آمده ایم تا عقل و اختیارمان آزمایش شود .
من فکر میکنم راه ِ تعالی ما شناختن ِ خدا و شناساندن ِ او به همه ی مخلوقات است ...
شناساندن ِ همه ی او _ که جز خوبی نیست ... _ و این است رسالت ِ ما !
همه میدانیم که دست ِ آخر یک روزی رهسپار ِ دنیایی دیگر خواهیم شد ...
بالاخره یک روزی دست از این دنیا خواهیم شست و به جایی میرویم که دیگر پول و موقعیت های اجتماعی ارزشی ندارند ...
به جایی میرویم که کسی ما را با زیبایی چهره ولباس های مارک و ماشین ِ مدل بالا و خانه های لوکسمان نخواهد شناخت ...
جایی که حتی مادر از فرزند خودش سراغی نخواهد گرفت ...
جایی غریب که هیچ کدام از این چیزها که وابسته شان شدیم دستمان را نمیگیرند و تنهای تنهاییم ...
فقط یک چیز میتواند ما را کمک کند و آن رسالتی ست که انجام داده ایم ، اگر انجام داده باشیم ! ! !
ما مسئولیم ، ما همه مسئولیم در قبال ِ هر نفسی که از سینه بر میآید ...
ما مسئولیم تا به همه ی آدم های دنیا مهربانی بی حدّ ِ خدا را نشان بدهیم ...
و امان از روزی که برسد و ما فراموش کرده باشیم برای چه آمده ایم ... !
پس مهربان باشیم و بخشنده ،
تا رستگار شویم ...
+
