بند نمی خورد دگر، این دو هزار و یک ترک ...

محبوب ِ من ... 

دیگر نه چشمی مانده که جای شکوه برایت ببارم ...

نه قلبی ، که همه چیز در پستویش پنهان شود!

دیگر منم و خودم! 

بی هییییچ حجابی 

و تویی و لطفت ... 

رو بر نگردان از من ... 

که گم شده در طوفانم ...

+

پ.ن: و من یتوکل علی الله فهو حسبهُ...