من عاشق ِ کوه شدم ...

من عاشق ِ کوهم ،قدرتش ، صلابتش ، آرامشش ... 

بخشش و زیبایی اش ... 

مهربانی و سرزندگی اش ... 

من عاشق ایستادن بر قلّه ی کوهم ...

عاشق ِ تماشای همه ی شهر از آن بالا ... 

عاشق نفس نفس زدن ِ بعد از رسیدن ...

عاشق ِ حس ِ زندگی ، عشق ، لبخند ...

آن بالا ، همان جایی که همه ی شهر زیر پای آدم است 

زندگی جریان دارد ، عشق هم ... 

من عاشق ِ کوهم ... 

زمانی که میبخشد ، میخندد ، نوازش میکند ، در آغوش میگیرد ... 

عاشق ِ کوهم زمانی که پناه میشود ، 

دردی را درمان میشود ، زمانی که قدرت و صلابتش را به رخم میکشد ... 

من عاشق ِ کوهم ... 

نه ... 

عاشق ِ کوه شدم !!!

از همان زمان که تو پا به زندگی ام گذاشتی ... 

من عاشق ِ توام کوه ِ من ...

عاشق ِ تو و شانه های مردانه ات ... 

تو و حافظ خوانی هایت .. 

تو و لبخند های دلنشینت ... 

 تو و آرامش و مردانگی ات ... 

عاشق ِ تو و دست های مهربانت ...

 تو و چشمهای دوست داشتنی ات ... 

من عاشق ِ توام و دلم گرم است به نگاه ِ پر محبتت ، بهترین مرد ِ دنیا .. 

من عاشق ِ توام کوه ِ من ... 

+

بشنوید :)

+