آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند....

دلم تنگ است آقا جان...

تنگ نگاه مهربان شما...

کاش برسد آن روز که نیم نگاهتان روزی ام شود...

کاش برسد آن روز که خریدار غصه هایم باشید...

که بمیرم برایتان...

کاش ..

نمیدانم چرا هرچقدر بیشتر میدوم نمیرسم به شما...

نمیدانم چرا حس میکنم مرا نمیخرید...

بس که وجود پر گناهی دارم...

بس که پر است دلم از حب دنیا و اهلش...

آقای من...

بیا یک دم مهربانی کن...

خسته ام از دنیا و هیاهویش...

دلم رهایی میخواهد...

جانم به لب رسیده آقاجان...

یک دم...یک نظر... یک نفس... شما را آرزو دارم....

# آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند.....؟